سلام

میخوام راجع به این کلمه حرف بزنم " مرفه بی درد "
رفته بودیم پیش یکی از علمای قم، یکی از خاطرات تلخ دوران دبستانشون را برامون گفتن

داستان این بود که : یکی از روزها ایشون مدادشون رو گم میکنند و بنا بر کم رویی یا ترس و شاید هم بخاطر نداشتن پول، این قضیه رو برای خانوادش نمیگه و خودشون میرن و ذغالی رو قشنگ و نوک دار تراش میدند و تمامی تکالیفش رو انجام داده
فردای ان روز وقتی معلمش دفتر ایشون رو می بینه ، نه میذاره و نه برمیداره و سریع شروع به تنبیه ایشون میکنن که چرا دفترت یه خورده از دوده سیاه شده...

استاد میگفت اون روز بوده که از هر چی آدم مرفه بی درد بوده بدم امده ( گفتند بعدها رفتم و پرسیدم و متوجه شدم که بجز شغل معلمی، مشغول کار دیگری هستن و از اون شغل درامد زیادی دارند )

استاد ناراحت بودن که چرا اصلا تلاش و پشتکار منو نادیده گرفته!؟
اصلا چرا دلیل این کارمو نپرسیده؟!
گفت اون روز تنها روزی بود که در مدرسه کتک خورده و تنبیه شده.

من و خیلی از دوستام اون لحظه هنگ حرفای استاد بودیم و میگفتیم استاد مگه مرفه بودن بده
استاد اصلا مرفه بی درد یعنی چی؟
اصلا مگه کسی هست تو این دنیا که دردی نداشته باشه...
به دلیل کمبود وقت به کلی از سوالامون جواب داده نشد.

حالا من خواستم بگم که نه، کمتر کسی پیدا میشه که دردی نداشته باشه.
همه ما میدونیم که این دنیا اصلا برای امتحان و آزمایش افریده شده تا در دیار باقی جواب بگیریم.
اما الان مشکل ما بی درد یا درد داشتن نیس، الان بحث مرفه بودن هم هست.
اره باید بگم که مرفه بودن اصلا هم بد نیس، بلکه باید بگم که رفاه برای مومن مستحب هم هست اما در حد شایسته و متعادل.

الان منظور من اینه که خوبه آدم مرفه باشه اما نباید دنیاطلب باشه، نه باید پول تنها هدفش باشه
ما سیر بخوابیم و همسایه یتیم و بی غذا باشه
به عبارتی " نه از اون ور بام بیفتیم و نه از این ور بام "

طبق ایه 7 سوره ابراهیم هم باید بگم که:

 وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ

باید شکرگذار باشیم تا خدا بیشتر روزی دهد و این شکرگذاری ما فقط نماز و عبادت نباید باشه
بلکه کمک و دستگیری از هم نوعان و دادن خمس و زکات و... هم شامل میشه. 

امید دارم به روزی که همه ما، راه درست رو پیش بگیریم و خدای نکرده کسی رو دل آزرده نکنیم.

.:. میثاقی نو .:.

و من الله توفیق